காத்திருக்கிறேன்....

வான்மதி தொட்டு வலம்வரும்
கற்பனையை வளர்த்து விட்டவனே..
உன் வருடலுக்காய் காத்திருக்கிறேன்.

விழிகளை மூடி உன்னை நினைக்கையில்
விந்தைகள் நிகழ்வது ஏன்?
மொழியினைத் தாண்டி மனம் உறவாட
மகிழ்வினில் மிதப்பது ஏன்?
அளவில்லாத உன் அன்பினை நினைக்க
அழுகை வருவதன் நியாயமென்ன?
உன்னைக் கண்டு கவலைகள் கூற
சுமைகள் கலைந்திடும் மாயமென்ன?
என் வேதனை கண்டு காத்திடும் மௌனம்
விளங்கவில்லை அது ஏன்?

உன்னை நேசிக்கிறேன் என்பதைவிட
உன்னை சுவாசிக்கிறேன் என்பதுவே மெய்............