பல இரவுகள்
வலியின் பிடியில்
சிக்கி அழுதது
ஓர் இதயம்.
துடிதுடித்திருந்தேன்
உறக்கமின்றி.
காலத்தின் உந்தலின்
வெளியேற்றப்பட்டேன் நான்
அன்றும் துடித்தாள் அவள்
பொறுக்க முடியாமல்
வாய் விட்டு அழுதேன் நானும்
என் அழுகையில்
அவளின் சிரிபொலி
பூரிப்பாய் வளர்கிறேன்
அவளின் பிள்ளையாய்
'அம்மா' என்று அழைத்தபடி....
4 comments:
அழுகை வரவழைக்குது கவிதை
@Lakshmi வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி அம்மா
நெகிழ வைத்தது வரிகள்...
@திண்டுக்கல் தனபாலன் வருகைக்கும் கருத்துக்கும் நன்றி
Post a Comment